طعم الحرية Özgürlüğün Tadı

كانت هناك سمكة صغيرة، اصطيدت و وضعت في إناء صغير. و كانت قبل فترة قصيرة في البحير الشاسع، فوجدت نفسها فجأة في مكان لا يكاد يتسع لحركتها. لسوء حظها فقد نسيها الصبي الذي اصطادها هكذا على الشاطئ و مضى مع أهله.

Bir balık vardı; avlanmış ve çok küçük bir kaba konmuştu. Oyse kısa bir süre önce sınırsız, engin denizdeydi. Birden kendini nerdeyse hareket etmesine imkan vermeyen bir yerde buldu. Talihsizliği sebebiyle kendisini avlayan çocuk, onu bu şekilde kıyıda unuttu ve ailesiyle birlikte çekip gitti.

كانت السمكة حزينة مهمومة، تبحث عن أي طريقة للعودة إلى البحر فلا تجد. حاولت القفز ففشلت. دارت بسرعة و حاولت الخروج فارتطمت بطرف الإناء الصلب.

Balık üzgün ve tasalıydı, yeniden denize dönmenin bir yolunu arıyordu, ama bulamıyordu. Sıçramaya çalıştı, başarız oldu, Hızla dönüp çıkmaya çalıştı, kabın sert kenarına çarptı.

عندما رأى البلبل السمكة

كان البلبل يرقبها من بعيد و لا يعرف لماذا تدور و تقفز هكذا. اقترب من الإناء و قال:
– ما بك أيتها السمكة؟ أما تعبت من كل هذا الدوران و القفز؟

Bülbül uzaktan onu izliyordu. Neden öyle dönüyor ve sıçryor? Anlamıyordu. Kaba doğru yaklaştı ve şöyle dedi:
– Ey balık, senin neyin var? Bütün bu dönmekten ve sıçramaktan yorulmadın mı?

أجابت السمكة بألم:
– ألا ترى المصيبة التي أصابتني؟

Balık acı içinde cevap verdi:
– Başıma gelen musibeti görmüyor musun?

قال البلبل دون أن يفهم شيئاً:
– مصيبة! أيّ مصيبة! أنت تلعبين و تقولين مصيبة؟

Bülbül hiçbir şey anlamadan:
– Musibet mi! Hangi musibet! Hem oynuyorsun, hem de musibet diyorsun? dedi.

قالت السمكة:
– سامحك الله، كيف ألعب و أنا في هذا الحال! كيف ألعب و أنا بعيدة عن البحر! كيف ألعب و قد تركني الصبي في هذا الإناء و مضى دون أن يشعر بعذابي! كيف ألعب و أنا دون طعام؟ كيف ألعب و سأموت بعد قليل إذا بقيت بعيدة عن البحر.

Balık cevap verdi:
– Allah seni effetsin. Ben bu haldeyken nasıl oynarım! Ben denizden uzaktayken nasıl oynarım! Çocuk beni bu kabın içinde bırakıp acımı hissetmeden çekip gitmişken ben nasıl oynarım! … Hiçbir yiyeceğim yokken ben nasıl oynarım!… Eğer denizden uzak kalmaya devam edersem, birazdan ölecekken ben nasıl oynarım?

التفكير بإنقاذ السمكة و تذوق طعم الحرية

قال البلبل:
– أنا آسف جداً، فعلاً لم أنتبه. رأيت إناءً جميلاً و سمكة تتحرك و تدور فظننت أنك ترقصين فرحاً.

Bülbül şöyle dedi:
– Çok özür dilerim. Gerçekten fark etmedim. Güzel bir kap ve hareket eden, dönüp duran bir balık gördüm. Sevinçten dans ediyorsun, sandım.

السمكة:
– نعم، كالطير يرقص مذبوحاً من الألم!

Balık:
– Evet… Tıpkı kesilmiş kuşun acıdan dans ettiği gibi!

البلبل يفكر بالحل لإنقاذ السمكة

البلبل:
– على كل حال، ماذا نستطيع أن نفعل؟ أتمنى أن أستطيع الوصول إليك لكن كما ترين مدخل الإناء ضيق و الماء الذي فيه قليل. و أنت أكبر حجماً مني. كيف أصل إليك؟ ثم كيف أحملك؟

Bülbül:
– Her neyse, şimdi ne yapabiliriz? Dilerim sana ulaşabilirim. Fakat gördüğüm gibi kabın ağzı dar ve içindeki su az. Sen benden daha irisin. Sana nasıl ulaşayım? Sonra seni nasıl taşıyayım?

السمكة:
– إنني في حيرة من أمري، لا أدري ماذا أفعل! أحب الحرية، أريد العودة إلى البحر الحبيب، هناك سأسبح كما أريد، و سأنتقل من مكان إلى مكان كيفما أشاء.

Baılk:
– Ben şaşırmış durumdayım, ne yapacağımı bilmiyorum. Özgürlüğü seviyorum, yeniden çok sevdiğimi denize dönmek istiyorum. Orada dilediğim gibi yüzeceğim, istediğim gibi bir yerden bir yere geçeceğim…

قال البلبل:
– سأحاول مساعدتك، انتظري و سأعود بعد قليل.

Bülbül:
– Sanayardım etmeye çalışacağım. Bekle, biraz sonra döneceğim, dedi.

طار البلبل مبتعداً حتى التقى بجماعة من الحمام، فطلب من الحمام أن يساعدوه في إنقاذ السمكة من سجنها الضيق. و قد وضعها فيه الصبي و رحل.
وافقت جماعة الحمام و طارت نحو الإناء ثم حملته و تركته يقع في البحر.

Bülbül uçup uzaklaştı. Derken bir güvercin sürüsüyle karşılaştı. Güvercinlerden, zavallı balığı dar zindanından kurtarması için ona yardım etmelerini istedi. Onu oraya çocuk koyup gitmişti.
Güvercin sürüsü Kabul ettiler ve kaba doğru uçtular. Sonra balığı götürüp denize bıraktılar.

إنقاذ السمكة

كانت فرحة السمكة لا تقدر بثمن و هي تخرج سابحة إلى بحرها الحبيب ثم قفزت على وجه الماء و صاحت بسرور:
– شكراً لكم جميعاً على ما قمتم به … شكراً لك أيها البلبل الصديق.

Balığın çok sevdiği denizine yüzerek açılırkenki sevinci parayla ölçülemezdi. Sonra suyun yüzeyine sıçradı ve sevinçle seslendi:
– Yaptığınız iyilik için hepiniz teşekkür ederim… Ey dost bülbül sana teşekkür ederim.

ثم غطست السمكة في الماء و هي تغني أغنية للحرية و الوطن. كانت تملك من السعادة بحريتها ما لا يقدر بثمن.

Sonra balık en güzel özgürlük ve vatan şarkısını söyleyerek suyu daldı.
Özgürlüğüne kavuştuğu için paha biçilemez bir mutluluk duyuyordu.